Wat is persoonlijk leiderschap?

Per­soon­lijk lei­der­schap is jezelf aans­turen en doe­len realis­eren door je eigen kwaliteit­en en tal­en­ten volledig te gebruiken. Dat klinkt nogal abstract, daarom geef ik hier meer invulling aan met een per­soon­lijk verhaal.

Mijn persoonlijke voorbeeld

Vaak vroeg ik me af wat per­soon­lijk lei­der­schap is. Tot­dat ik door iemand gewezen werd op mijn eigen per­soon­lijk lei­der­schap. Een per­soon­lijk voorbeeld.

Een paar maan­den gele­den stond ik met een moed­er op het school­plein te prat­en. Ik deed mijn beklag over mensen die naar mijn mening te lang zak­en voor zich uitschuiv­en en daar­door afsprak­en niet nakomen. Zij hield mij een spiegel voor. Mijn verwachtin­gen van anderen waren hoogst­waarschi­jn­lijk niet real­is­tisch. Ik legde hen namelijk naast dezelfde meet­lat als de meet­lat die ik voor mijzelf hanteer. Maar, zei zij, ik had wel een erg hoog zelf­s­tar­tend ver­mo­gen. Dat vond zij ken­merk­end voor mijn per­soon­lijk lei­der­schap. Dat mocht ik niet van anderen verwachten. 

Ik liep bedu­usd weg bij dat gesprek. Ik? Een erg hoog zelf­s­tar­tend ver­mo­gen? Een sterke eigen­schap waar ik me totaal niet van bewust was. Die dag zat ik nog veel met het school­plein-gesprek in mijn hoofd. Mijn gedacht­en dreven af naar de peri­ode waarin mijn zelf­s­tar­tend ver­mo­gen ontkiemde en een sterke eigen­schap werd.

Wat mijn persoonlijk leiderschap is

Vijf jaar gele­den vol­gde ik een MBA naast mijn werk. Ik was in 2004 afges­tudeerd in de sociale psy­cholo­gie en ik wilde naast die ogen­schi­jn­lijk “softe” studie een bredere the­o­retisch basis kweken op een meer “hard” vak als bedri­jf­skunde. Daar­naast ston­den mijn man en ik op de wachtli­jst om een kind­je te adopteren en wilde ik de lange wacht­ti­jd nut­tig en leuk best­e­den. Tenslotte wilde ik naast een veeleisende baan iets doen wat echt van mijzelf was, waar ík voor had gekozen en waar­door ik me ontwikkelde. Tijd voor mezelf. Ik keek uit naar inspir­erende avon­den vol nieuwe inzicht­en en waarde­volle discussies.

Coacingsstijlen | leiderschapscoach | coach zaltbommel

Tijd voor mezelf

De MBA-studie heeft me veel gebracht. The­o­retis­che ken­nis, een netwerk en een mooie titel. En tijd voor mezelf. Míjn per­soon­lijk lei­der­schap. Toch zag deze tijd er wel heel anders uit dan ik verwacht had. De MBA bleek vooral de ultieme test op mijn dis­ci­pline. De col­leges waren op don­derdag­mid­dag en ‑avond, ter­wi­jl het werk gewoon door­den­derde en ik in de pauzes in con­fer­ence calls zat en tussendoor spoed­mails beant­wo­ordde. Alle­maal aflei­din­gen die tussen mij en mijn inspir­erende col­leges in zaten.

Alleen met het aan­wezig zijn bij inspir­erende lessen haalde ik mijn papiert­je niet. Helaas! Week­end na week­end vulde ik “de tijd voor mijn per­soon­lijk lei­der­schap” met het schri­jven van papers, het lezen van artike­len en het doen van onder­zoeken. Feestjes zei ik af, luieren op de bank was er niet meer bij en de tijd voor sociale con­tacten werd beperkt tot het min­i­mum. Om mij heen werd nie­mand heel blij van alle tijd die ik aan mijn studie besteed­de. Mijn collega’s, mijn fam­i­lie, mijn vrien­den, mijn man. Om mij heen leverde iedereen in, maar ik haalde vak na vak en jaar naar jaar. Vol ent­hou­si­asme stortte ik me steeds weer op een nieuw onder­w­erp en verdiepte ik me in nieuwe casussen en nieuwe organ­isaties. Tot dat mijn the­sis naderde. En ik in elka­ar stortte.

Te veel van mijn persoonlijk leiderschap?

Vooraf­gaand aan de MBA snak­te ik naar “tijd voor mezelf”. Tijd vol inspi­ratie, inspi­ratie die ik broodnodig had naast mijn veeleisende en verve­lende baan. Maar die MBA werd ook voor een groot deel “moeten”. Het cur­ricu­lum stond inge­p­land en mijn trots maak­te dat ver­trag­ing geen optie was. Dit alles par­al­lel aan al het “moeten” dat ik op mijn werk had. Een giftige com­bi­natie die er voor zorgde dat ik mezelf bleef oprekken tot­dat de rek eruit was. Ik kreeg een burn-out én kreeg de kei­harde les dat steeds maar door­den­deren en te hard werken zich uitein­delijk wreken.

Wat is persoonlijk leiderschap? Het inzetten van je kernkwaliteiten 

En toch, ik kijk met heel veel plezi­er terug op de tijd dat ik mijn MBA vol­gde. Op alle mooie the­o­rieën, mensen en lessen die ik leerde ken­nen. Maar vooral op de opbrengst die ik totaal niet verwacht had. Mijn nieuwe sterke eigen­schap. Een kernkwaliteit.

Kernkwaliteit­en zijn de zak­en waarmee je het ver­schil kunt mak­en tussen aan je doe­len werken en daad­w­erke­lijk presteren. Mijn bovengemid­deld hoog zelf­s­tar­tend ver­mo­gen, een van mijn kernkwaliteit­en, maakt dat ik bij tegen­wind en aflei­din­gen overeind kan bli­jven staan en recht op mijn doel afga. Deze eigen­schap hielp mij in mijn car­rière, bij het opzetten van mijn eigen bedri­jf en bij het schri­jven van een nieuw boek.

Emmy de Vrieze voor locatie

In mijn boek ga ik in op bruik­bare bouw­ste­nen voor jou als lei­der om meer ontspan­nen te presteren. Een van die bouw­ste­nen zijn jouw kernkwaliteit­en. Ik weet zek­er dat dit boek jou zal helpen bij het definiëren van jouw eigen kernkwaliteit­en én de andere Bouw­ste­nen voor Presteren, zodat jij in staat wordt om jouw ambities moeit­eloos te realiseren. .

Lees verder in de Ken­nis­bank Per­soon­lijk Leiderschap